Obserwacja w kierunku autyzmu, zespołu Aspergera

Obserwacja w kierunku autyzmu, zespołu Aspergera ma charakter diagnozy przesiewowej. Umożliwia rozpoznanie objawów całościowych zaburzeń rozwojowych oraz ich psychologiczny opis.

Obserwacji podlegają następujące obszary (ICD-10):

• interakcje społeczne, w tym: dzielenie uwagi, wykorzystanie kontaktu wzrokowego w budowaniu interakcji, wrażliwość na odpowiedź emocjonalną innej osoby, kontakty rówieśnicze
• porozumiewanie się, w tym: rozumienie mowy, sposoby komunikowania się (słowne, bezsłowne)
• wzorce zachowania, zainteresowań i aktywności, w tym: zabawa, przyzwyczajenia, reagowanie na bodźce.

Dla kogo wstępna diagnoza?

• dzieci unikające kontaktu wzrokowego, nie reagujące na swoje imię, obojętne na innych, wybierające zabawy samotne, nadmiernie aktywne, sprzeciwiające się zmianom, reagujące gniewem bez wyraźnego powodu, zachowujące się w sposób powtarzalny (np. kiwanie, huśtanie, obracanie się w miejscu, machanie rękoma, wprawianie przedmiotów w ruch obrotowy), nie reagujące na ból, zatykające uszy przy hałasie, nadmiernie zaabsorbowane swoimi zainteresowaniami, określane jako będące „w swoim świecie”, nie mówiące lub nagminnie powtarzające wypowiedzi innych
• osoby dorosłe z trudnościami w relacjach społecznych, problemami w przystosowaniu do środowisk, w których konieczne jest przebywanie z ludźmi (np. szkoła, praca), nietypowymi dla wieku zainteresowaniami i zachowaniami, spostrzegane przez otoczenie jako „inne”, „dziwne”
• dzieci z grupy ryzyka, np. z chorobami genetycznymi, z opóźnionym rozwojem psychoruchowym, z obciążonym wywiadem ciążowym i okołoporodowym, z rodzin, w których jeden z członków posiada diagnozę zaburzeń całościowych zaburzeń rozwojowych (spektrum autyzmu).

W Ośrodku nie ma możliwości uzyskania ostatecznej diagnozy zaburzeń ze spektrum autyzmu (autyzm, zespół Aspergra). Osoby z potwierdzonym podejrzeniem całościowych zaburzeń rozwojowych kierowane są do placówek specjalistycznych. Diagnozę całościowych zaburzeń rozwojowych stawia w nich lekarz-psychiatra w oparciu o wyniki własnych oraz zespołu diagnostycznego. Opinia psychologiczna wydana na podstawie obserwacji w Ośrodku może być dokumentem pomocniczym w diagnozie w placówce specjalistycznej.